ပန္းေတြပြင့္တယ္

မ..ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အေတြးထဲမွာ နမ္း
စိတ္ကူးယဥ္တာေလးေတြ နည္းနည္း ၾကမ္းတမ္းတဲ့အခါ
ေဟာ..ကၽြန္ေတာ္ ရင္ဘတ္မွာ ပန္းေတြ လာလာပြင့္တယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ
မ..ရဲ႕ လက္ေႏြးေႏြးေလး ရွိေနတဲ့အခါ
ဘာမွ မလိုေအာင္ျပည့္စံု
စိတ္နဲ႔ ခႏၶာတစ္ခုလံုးကို မ အတြက္ ပံုထားလိုက္တယ္။

မ်က္လံုးေလးေတြ အသာမွိတ္
မ..ရင္ခြင္ထဲမွာ တစ္ခါေလာက္ အိမ္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္
ၾကမ္းတမ္းခ်င္သေလာက္ ၾကမ္းတမ္း
အဲဒီ ဘ၀ဆိုတဲ့ ခရီးလမ္းမွာ
ဒုကၡဆိုလဲ ပုခံုးနဲ႔ ထမ္းၿပီးသြားမယ္။

ခ်စ္ေသာမရယ္..
ေမာင့္ ေကာင္းကင္မွာဆိုရင္လဲ
မင္းရဲ႕ အၿပံဳးမ်က္ႏွာေလးကို
လ တစ္စင္းလို ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္ခ်င္တယ္။

(ေမာင္)

သစၥာထား...

ခ်စ္သူေရ...
ပိုင္ဆိုင္ရတာနဲ႔..ဆံုး႐ံႈးရတာဆိုရင္..
မၿပိဳင္ပဲနဲ႔ အျမဲ႐ႈံးခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့္အတြက္..
မင္းက..
ဘုရားေပးတဲ့ ဆုလာဘ္ေပါ့.....။

အလိုမက်မႈေတြ..
အတၱေတြနဲ႔ ေထြးလံုးရစ္ပတ္..
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ..
မင္းရဲ႕ အခ်စ္ေတြနဲ႔..
ႏွစ္သိမ့္ရႊင္လန္း...
ၾကည္လင္ ၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ၿပီေလ...။

အေျခအေနမေပးလို႔..
တို႔ႏွစ္ေယာက္ မဆံုႏိုင္ေသးေပမယ့္..
သစၥာတရားနဲ႔ ခရီးဆက္..
ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔..
ေ၀းရတဲ့ရက္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ၾကမယ္...။

မနက္ဖန္တိုင္းက လွပ..
ခ်ိဳျမတဲ့ ေလေျပညင္းရဲ႕ ဂီတနဲ႔အတူ..
အရာရာကို ရင္ဆိုင္..
လက္ေတြ ခိုင္ခိုင္တြဲၾကမယ္....။

တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္..
နားလည္မႈေတြ တည္ေဆာက္လို႔..
သံသယမီးေတာက္ေတြကိုၿငိႇမ္း..
ဘယ္ေတာ့မွ မစိမ္း ဘူးေနာ္....။

သူတစ္ကိုယ္ ကိုယ္တစ္ျခား..
ေ၀းရမယ့္ စကားဆိုရင္..
တခြန္းမွ မ.ဟ..
လံုး၀ ေမ့ထားၾကမယ္....။

မင္းကိုခ်စ္တဲ့...ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္..
ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့...မင္းရဲ႕အခ်စ္..
အၿမဲတမ္းသစ္ေနေအာင္..
ကာရံေတြ ရွာၾကံေတြး...
ကဗ်ာေတြ အျပန္အလွန္ေရးၾကမယ္....။

ေရျခား ေျမျခား..
ကမၻာတစ္ျခမ္းပါ ျခားေနလို႔..
စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္...
အိပ္မက္တိုင္းမွာ ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္....။

ခ်စ္သူေရ..
ေလာ္လည္ေဖာက္ျပား..
မင္းအျပင္..တျခားရင္ခြင္ ရွိေသးလားလို႔..
သံသယအေတြး..
ျမဴမႈန္ေလာက္မွ မေမြးပါနဲ႔ကြယ္....။

တျခားတစ္ေယာက္အတြက္..
ေနာက္ထပ္မရွိေတာ့မယ့္ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔...
မင္းအတြက္ကိုသာ..အေလးထား..
ဒါက..ကိုယ့္ရဲ႕ ...
သစၥာတရားပါပဲကြယ္.....။

(ေလးညိႈရွင္)

ခ်စ္သူ..သို႔....

ခ်စ္သူ...
ကိုယ့္မနက္ျဖန္ေတြကို..
ရွင္သန္ေစခဲ့တဲ့အတြက္..
ေက်းဇူးပါ.....။

ေန႔သစ္တစ္ခုကို အစပ်ိဳး..
အိပ္ရာက ဖ်ပ္ခနဲ ႏိုးလိုက္တာနဲ႔...
ကိုယ့္အတြက္ .. မင္းရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိက..
တစ္ေန႔တာရဲ႕ ..အင္အား..
အဆိုးေတြကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားႏိုင္ပါတယ္...။

တစ္ေန႔တာ ၿပီးဆံုးလို႔...
ေနလံုးကြယ္ေပ်ာက္..ညအိပ္ခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါလည္း
မ်က္စိမွိတ္လိုက္တာနဲ႔...
မင္းအၿပံဳးကို ျမင္ေယာင္..
ၾကယ္တစ္စင္းလို..
ကိုယ့္ဘ၀ကို အလင္းေဆာင္တယ္ေလ.....။

ေနတစ္ျခမ္း..လတစ္ျခမ္း...
နာရီေတြ ကြာလွမ္းေနေပမယ့္..
တြန္းလွန္ဖယ္ရွား ...
ကမၻာသစ္ တစ္ခုဆီကို..အတူတူသြားၾကမယ္...။

အဲ့ဒီကမၻာမွာ..
အမုန္းအၿငႇိဳးေတြ ေပ်ာက္ဆံုး..
သံေယာဇဥ္ေတြ..ေႏွာင္ထံုးၾကမယ္...

အဲ့ဒီကမၻာမွာ..
ပကာသနေတြ.သံသယေတြကို ..ခ၀ါခ်လို႔..
ႏွစ္ကိုယ္တူ.ခ်စ္သမွ်..လွစ္ဟသီေကး..
ေဖးမေပးၾကမယ္...

အဲ့ဒီကမၻာမွာ..
သာယာလွပ.. အခ်ိန္တိုင္းေမႊးျမေနေအာင္..
ျမတ္ႏိုးခ်င္းေတြနဲ႔
ပန္းတစ္ခင္း ပ်ိဳးၾကမယ္...

ခ်စ္သူေရ...
ရတု အဆက္ဆက္.. အတူတူ ေက်ာ္ျဖတ္ရေအာင္..
ဒီအခ်ိန္က..စ..
နားလည္မႈေတြနဲ႔.. သြားၾကမယ္ေနာ္...။

(ေလးညိႈ႕ရွင္)

'' မ = ငါး '' ... '' ေမာင္ = ႏြား''

မသစ္ရေသးတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ဆီ ထြက္လာလိုက္တယ္...။
အခုမွ ေရးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါတယ္... သူဖတ္ဖို႔
အခုမွ ေတြးတဲ့ စကားတစ္ခ်ဳိ႕ပါတယ္... သူသိဖို႔
အခုမွ သိတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြပါတယ္... သူေပ်ာ္ဖို႔ ။

သူ႔ကို စာလံုးေပါင္းတယ္..။
သံေယာဇဥ္လို႔ အသံထြက္ၿပီး ...
နာက်င္မႈလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္..
သူ႔ကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္တဲ့ ေန႔ေတြဆို
ကၽြန္ေတာ္ဘာစားစား ခ်ဳိေနေတာ့တာပဲ..။

သူ႔အသံကို စိတ္ကူးနဲ႔ ၾကားေယာင္တယ္
သူ႔ကိုယ္ရိပ္ကို စိတ္မွန္းနဲ႔ ျမင္ေယာင္တယ္
သူ႔အတိတ္ကို ကိုယ္တိုင္ လူစား၀င္တယ္
ၿပီးေတာ့.. သူ႔ ဆုေတာင္းေတြကို တစ္ေသြးတစ္သားအေလးထားခ်င္ခဲ့တယ္..။

သူ ..........
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သူ........။

.................
.................

သူ...က စကားေျပာေဖာ္
သူ...က ကိုယ္ပြား
သူ...က သံစဥ္တစ္ပုဒ္
သူ...က ပေဟဠိတစ္သြယ္....
ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူ႔အတြက္
သူ႔အတြက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပ်ာ္တယ္...။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သူျဖစ္ခြင့္ မရရင္
သူ႔ အတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္မိတယ္။
ဘယ္ေလာက္မ်ားေတာင္ ရူးလဲဆို
ကၽြန္ေတာ့္ အသိဥာဏ္တရားကို
သူ႔အတြက္ ငယ္ထားခ်င္တယ္..။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနရာလြတ္ကို
သူ႔အတြက္ ဖယ္ထားေပးခ်င္တယ္။


ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္က သူ မလိုအပ္ရင္ ျပန္ဖ်က္ေပးလို႔ရတဲ့ သင္ပုန္းတစ္ခု
သူဆိုတဲ့ “မ”က ကၽြန္ေတာ္လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာလဲ မလာဘဲေနႏိုင္တဲ့ မီးျပတိုက္တစ္ခု။

သူက သူလိုခ်င္သလို အခ်စ္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုတဲ့အခါ
ကၽြန္ေတာ္က သီအိုရီခ်င္းမတူေပမယ့္ ေထာက္ခံ
အားလံုးကို သူ႔အတြက္ မွန္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္.။

ရိုးရိုးသားသား ၀န္ခံရရင္ေလ....
သူဟာ ကုန္းေပၚ ပစ္တင္တာ ခံရတဲ့ ငါး...
ကၽြန္ေတာ္က ပင္လယ္ကို ေခ်ာင္းထင္ၿပီး ကူးတဲ့ ႏြား..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ
ရာဇ၀င္တြင္ေအာင္ မွားၾကတယ္။

မအတြက္....အခ်စ္ဆိုတာ..

မေရ..

အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေတြးမိတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္စံုတဲ့ အေျဖကို မရခဲ့ဖူးဘူး။
ဘယ္သူမွလဲ ျပည့္စံုေအာင္ ေျဖႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
မ..ေကာ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုထင္သလဲဟင္.။

မေရ..
မ ဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာဆရာ ေကာင္းကင္ကိုရဲ႕ “အခ်စ္ဆိုတာ...” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ကူးေရးထားေပးတယ္.။
မ ခံစားၾကည့္ေပါ့ေနာ္.။


အခ်စ္ဆိုတာ

အခ်စ္ဆိုတာ တစ္လံုးတည္းနဲ ့ရသစံုေနတဲ့ သစ္သီး
အခ်စ္ဆိုတာ ႏွလံုးသားကုိ ထထခုန္ေစတဲ့ ပစၥည္း။

အခ်စ္ဆုိတာ လစ္ပိုေတြ အျပည့္ျဖည့္ထားတဲ့ အဏၰဝါ
ခ်စ္သူ႕စကားနဲ ့ဒုကၡေတြကုိ ပစ္ေပါက္လိုက္မယ္ အဖန္တရာ။

အခ်စ္ဆိုတာ လူပ်င္းေတြကုိေတာင္ တင္းေပးႏုိင္တဲ့ သံပတ္
အခ်စ္ဆိုတာ အထီးက်န္ေနသူေတြရဲ ့ေနာက္ဆံုးခံတပ္။

အခ်စ္ဆုိတာ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ ့ ပ်ံသန္းေနတဲ့ ေလတံခြန္
အခ်စ္ဆိုတာ ကဗ်ာမ်ိဳးေစ့ေတြ စီးဆင္းလာတဲ့ ေရတံခြန္။

အခ်စ္ဆိုတာ ေရေယာင္ေဆာင္ျပီး ၾကည္လင္ေနတဲ့ ဂ်င္အရက္
လူေတြကို ယစ္မူးေစႏိုင္ခဲ့တယ္ အစဥ္အဆက္။

အခ်စ္ဆိုတာ ႏွဳတ္ခမ္းေလးထဲက ခုန္ေပါက္ထြက္လာတဲ့ သကာ
အခ်စ္ဆိုတာ ထမင္းျပီးရင္ အေရးအၾကီးဆံုးေသာ အစာ။

အခ်စ္ဆိုတာ လွ်ာဖ်ားစက္ရံုေတာ္က ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ သၾကားခ်ိဳခ်ိဳ ျဖစ္ပါသလား။
အခ်စ္ဆိုတာ ပါးစပ္ဖ်ားေပၚမွာတင္ တစ္သြားတဲ့ ေမတၱာတရား။

အခ်စ္ဆိုတာ မေပ်ာက္ခ်င္လို ့ တမင္တကာ ေမြးထားလုိက္တဲ ့အနာ
အခ်စ္ဆိုတာ အခ်ိန္ေတြေပးျပီး က်င္ယူထားရတဲ့ ရတနာ။

အခ်စ္ဆိုတာ အေရးတၾကီး အေဟာခံခဲ့ရတဲ့ တရား
အခ်စ္ဆိုတာ လူသားေတြရဲ ့အႏူးညံ့ဆံုးေသာ အမွား။

အခ်စ္ဆုိတာ အရာရာကို ေတာ္လွန္ရဲတဲ့ သူပုန္
တစ္ခ်ိဳ ့က်ေတာ့လည္း မိဘစကားဆိုတဲ့ ပုဝါေဟာင္းၾကီးေတြကုိ ျခံဳလို ့။

အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ ့မိန္းမသားေတြ အတြက္ေတာ့ ထမင္းတစ္လုတ္
တစ္ခါတစ္ခါ သူတို ့ကို ေခါင္းေခါက္ေရြးႏုိင္မယ့္ ေဒၚလာတစ္ဆုပ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ေကာင္မေလးေတြ အရမ္းကၽြမ္းတဲ့ ဂဏန္းသခ်ာၤ
ပုရိသေတြကုိ ခ်ိန္တြယ္ပစ္မယ့္ အံ့မခန္းပညာ။

အခ်စ္ဆိုတာ အရည္မမီလို႔ အပယ္ ခံလိုက္ရတဲ့ ဆန္ကြဲ
အခ်စ္ဆိုတာ ဖန္ထည္ထက္ေတာင္ ကြဲအက္လြယ္တဲ့ အသည္း။

အခ်စ္ဆိုတာ ၾကိတ္ျပီးတဲ့ အခါ အခ်ိဳကုန္သြားတတ္တဲ့ ၾကံဖတ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သံေယာဇဥ္နဲ ့ျမတ္ႏိုးတတ္ဖို ့ေတာ့ လုိတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ကမၻာကုိေမာင္းႏွင္ထားတဲ့ ေလာင္စာ
အခ်စ္ဆိုတာ ငါတို ့ကုိ အက်ဥ္းခ်ထားတဲ့ ေထာင္ပါ။

အခ်စ္ဆိုတာ ကၽြံမိရင္ ၾကိဳက္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ၾကိဳက္ ေနရေတာ့မယ့္ စခန္း
အခ်စ္ဆိုတာ ဂငယ္ေကြ ႔ ျပန္ေကြ ့ဖို ့ခက္ခဲတဲ့ လမ္း။

အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မတိတ္မယ့္မိုး
ေခ်ာေခ်ာ လွလွေလးေတြကို ျမင္ရင္ အသည္းႏွလံုးဆိုတာ ႏုိးတတ္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္တည္းနဲ ့စျပီးပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ဥယ်ာဥ္
သံေယာဇဥ္ ႏြယ္ပင္ ေလးေတြကို စုခ်င္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ လံုျခံဳမွဳကို ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ အမိုး
အခ်စ္ဆိုတာ လူအလစ္ကုိ ေစာင့္ေနရတဲ့ သူခုိး။

အခ်စ္ဆိုတာ ပံုသ႑န္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့မွန္းဆရ ခက္တဲ့ မိုးတိမ္
အခ်စ္အေၾကာင္းကုိ ဖြဲ ့လိုက္တိုင္း ကုိယ့္လက္ကုိယ္ စိုးရိမ္တယ္။

(ေကာင္းကင္ကို)

ခ်စ္ေသာမ

ခ်စ္ရမယ့္သူတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ဘ၀ထဲကို ေရာက္လာေတာ့မယ္ဆိုရင္
လူတိုင္းမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ျဖစ္ရပ္ေလးေတြ ရွိေနတတ္မွာပါ မေရ..။
အဲဒီ ျဖစ္ရပ္ကေလးကိုပဲ တခန္းတနား၊ အဆန္းတျပားေလး ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔
ကိုယ္ျခယ္မႈန္းတတ္ရင္ ျခယ္မႈန္းတတ္သေလာက္ ဂုဏ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္တတ္ၾကတာလဲ လူတိုင္းလိုလိုပါပဲ။
ဥပမာ...
ပန္းခ်ီသမားက ပန္းခ်ီကားေလးနဲ႔ တင္စားမယ္..။
ပန္းပုသမားက သစ္သားေလးနဲ႔ ရုတ္လံုးထုမယ္..။
စာသမားက အလကၤာေတြနဲ႔ ျခယ္မႈန္းမယ္။
ဂီတသမားက သံစဥ္..စာသားနဲ႔ ၾကြားလံုးပိုမယ္.။
အို.. ေနာက္ဆံုးမွာ မရယ္
ဆိုက္ကားသမားေတာင္ ဆိုက္ကားေလးနဲ႔ ခ်စ္သူကိုႀကိဳဆိုရင္း
သူတို႔ ရဲ႕ ပထမဆံုးေတြ႕ဆံုးျခင္းကို အႏုပညာဆန္ခ်င္ၾကလိမ့္မယ္။
မေရ.. ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အရာအားလံုးကို လွပေစခ်င္ၾကတာ လူတိုင္းပဲ ထင္ပါရဲ႕ ။
ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲဒီလုိပါပဲ မေရ..

ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လို ဖြဲ႕ႏြဲ႕ရမလဲ...
စိတ္ကူးေတြ ယဥ္လိုက္..စိတ္ကူးေတြ ရိုင္းလိုက္.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လူမိုက္ပဲ ထင္ပါရဲ႕
မ ..ေရ.
မ..အေၾကာင္းေတြကို ေရးဦးမယ္..
ေရးေနဦးမယ္......
ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ထက္ဆံုး ေရးသြားပါဦးမယ္..။

တစ္ခြက္...ေနာက္တစ္ခြက္..... ၿပီးေတာ့့ ေနာက္ထပ္တစ္ခြက္...

ခ်စ္တဲ့ မေရ...။
ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္က ည (၁၁) နာရီ..။
ဆိုင္တံခါးေတြပိတ္ၿပီးခ်ိန္က ည (12)နာရီ။
တစ္ေန႔တာ ေမာင့္အလုပ္ခ်ိန္က (15)နာရီ။
တစ္ေန႔တာ မ ကို လြမ္းခ်ိန္က (24)နာရီ။
ေမာင္ ပင္ပန္းလြန္းလွပါၿပီ။
မေရ..ေမာင္နားခ်င္ၿပီ။

ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခဏေလာက္ အာရံုထဲက ထြက္သြားေပးပါလား။
မ အေၾကာင္းေတြ မေတြးဘူး..မေတြးဘူးလို႔ ႀကိဳးစားအသက္ရွင္ၾကည့္ရင္း
ဒီအလြမ္းေတြထဲကိုပဲ နစ္ၿပီးရင္းနစ္ ဆင္းၿပီးရင္းဆင္းေနမိတယ္။

မ မရွိတဲ့ ကမၻာမွာ
မ မခ်စ္တဲ့ ေကာင္
မ မႀကိဳက္တဲ့ အရည္ေသာက္ရင္း
မ ေပးတဲ့ ဒုကၡတြင္းထဲမွာ နစ္ေနရၿပီ။

မ ကိုလြမ္းလိုက္တာ ... တစ္ခြက္
မ ကေတာ့ ေမ့ေနမွာပါ ... တစ္ခြက္
မ က ငါ့ကို မခ်စ္ဘူး ... တစ္ခြက္
မ က ရက္စက္လိုက္တာ ... တစ္ခြက္
မေရ.. ကၽြန္ေတာ္ အဆိပ္ေတြ တက္ေနၿပီ။

တကယ္စိတ္ဆိုးသြားၿပီထင္တယ္။
ဘာလိုနားမလည္ႏိုင္တာလဲ။
ညကအိပ္လို႔ေတာင္မေပ်ာ္ဘူး။
ယူ ေကာဘာေတြလုပ္ေနလဲ။
ဒီေန႔တနဂၤေႏြေန႔ဆိုေတာ့အလုပ္ေတြရႈပ္ေနမွာေပါ့ေနာ္။
ထမင္းေကာစားၿပီးရဲ႔လား။
ဖုန္းဆက္ခ်င္ေနေပမယ့္ မင္းရဲ႔အသံၾကားရင္ မစိတ္မေကာင္းဘူး။
မင္းကိုလိ္မ္မာေစခ်င္တယ္။
မကိုနားလည္ေပးပါေနာ္။
ယူစာပို႔ပို႔ မပို႔ပို႔ဒီအေကာင့္က မပိုင္တာဆိုေတာ့တစ္ေန႔ ၂ေခါက္ေတာ့ဖြင့္ၾကည့္မိတယ္။

မရယ္..
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေကာ မက နားလည္မေပးခ်င္ဘူးလား။
ကၽြန္ေတာ္ မ ကိုခ်စ္တာ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာမ်ားမွားေနလို႔လဲဟင္။

ကၽြန္ေတာ့္နားက ထြက္သြားတာ အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းနည္းတဲ့လား..
ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္တဲ့စကားပါ။
မက ဘယ္သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းလိုက္တာပါလဲ။
ဒီလိုေျဖရွင္းလိုက္တာဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တာလား
မ အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တာလား
မ ခ်စ္သူအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တာလား.။
ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ဘူး။

မ..ေရ..
အသံမထြက္ပဲ က်ိန္စာတိုက္ေနေရာ့သလား။
အခု မ စိတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဖ်ားၿပီ..။
ေသေလာက္တဲ့ ေရာဂါျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။
မရယ္ ... မ မရွိဘူးဆိုရင္ တကယ္ပဲ ေနခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ဘူး။
အသက္မပါတဲ့ မနက္ေတြ.အသက္မပါတဲ့ ညေတြ..
ကၽြန္ေတာ္ ရွင္သန္ေနရတာကို စိတ္ေလေနၿပီ။

ၾကာရင္ ေမ့သြားမွာပါ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ဳိးနဲ႔ မက ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့တာလား။
ဒါဆို မ မွားသြားခဲ့ၿပီ။
မ သာအဲဒီလိုစိတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားခဲ့တာဆိုရင္
မ..မ်က္လံုးေတြကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေမးခ်င္လိုက္တာ..။
လမ္းခြဲခဲ့တဲ့ ဒီရက္ေတြမွာ မ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ခါမွေတာင္ လြမ္းမေနခဲ့ဘူးတဲ့လား။
တစ္ခ်က္မွေတာင္ သတိမရဘူးလား။
မင္းခံစားရမွာ စိုးလို႔ ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ေတာ့
ထပ္ၿပီး မလွည့္စားနဲ႔ေပါ့ေလ။
ကၽြန္ေတာ္က အေျဖကို သိထားၿပီးသားရယ္ပါ။

ထားပါေတာ့ မေရ..
ငါေပးတာပဲ မင္းယူရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားက
ကၽြန္ေတာ္ တစ္သက္လံုး မွတ္ထားရမယ့္ စကားဆိုတာ သိထားၿပီးသားပါ။

ခ်စ္တဲ့ ..မေရ..
ဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အရာေတြအားလံုးထဲမွာ
မ ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ၾကည္ႏူးစရာ ေန႔ရက္ကေလးေတြက တန္ဖိုးအရွိဆံုးျဖစ္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ အရာေတြထဲမွာ
မ ယူသြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မနက္ဖန္ေတြက ဆံုးရံႈးမႈ အႀကီးမားဆံုးအရာေတြပါ.။

မေရ.. ၿပီးေတာ့လဲ ၿပီးသြားမွာပါဆိုတဲ့ သဘာ၀တရားက
ေလာကႀကီးထဲမွာ အၿမဲတန္းမွန္ကန္ေနမယ္လို႔ မ ထင္ထားေလေရာ့သလား။
ဒါဆို ကၽြန္ေတာ့္တို႔ သမိုင္းေၾကာင္းမွာ ရွင္ေမြးႏြန္းနဲ႔ မင္းနႏၵာလည္း မရွိဘူး။
ရိုမီယိုနဲ႔ ဂ်ဴးလိယက္လဲ မရွိဘူး။
မ..သိထားဖို႔က သစၥာတရားဆိုတာ ကမၻာပ်က္တဲ့အထိ ယိုယြင္းမသြားဘူး မရဲ႕.။

အင္းေပါ့ေလ..
အေပ်ာ္ကစားခဲ့တဲ့ ပြဲဆိုရင္ေတာ့
မ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္ရုပ္က ပီျပင္လြန္းေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ မ လက္ထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေသရတာ မဆန္းဘူးဘဲ ထားပါေတာ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မကို ျမတ္ႏိုးမိတဲ့ အျပစ္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ေတြကို ဒီသခ်ိဳၤင္းေလးမွာ လာလာပစ္
မ ကိုလြမ္းလို႔ စိတ္ညစ္တိုင္း ရင္ဖြင့္ေနရစ္ပါ့မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ မ သာယာခ်မ္းေျမ႕ပါေစေၾကာင္း
ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ဆုေတာင္းရင္းေပါ့။

သံုးရာသီ

မ၀ံ့သည္သာ...
............................
ေျမလႊာေပၚ အေၾကြေရာက္
ဖြဖြေလးေကာက္ ႀကိဳးနဲ႔ သီ
ခ်စ္သူဆီ ပဏာဆက္မည္ေပါ့...ေျပးလာခဲ့သည္။


လာခဲ့ေသာ္ျငား ေနာက္က်ၿပီ....
ပင္ျမင့္မွာ ပန္းသဇင္ ေ၀ၿပီမို႔
ကိုယ္ ပို႔တဲ့ ပန္းအေၾကြ ခေရညွဳိးရယ္က
တန္ဖိုးမဲ့ သူ႔ေနရာ...
ေျမလႊာေပၚ ျပန္ကာ သက္မည္ေပါ့...
စိတ္ေလွ်ာ့ရသည္.. ေဆာင္းရာသီ ။

မ၀ံ့သည္သာ....
.................................
စံပယ္ေတြ လႈိင္လႈိင္ျမဴးၿပီမို႔
ပြင့္ဦးစ အဖူးအခတ္ကို
သူ႔အတြက္လို႔ ရြယ္ရည္
သည္တစ္ခါ ေနာက္က်လွ်င္ မျဖစ္ၿပီမို႔

အပို႔ေစာရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္ျငား
ထိပ္ထားရဲ ႔ ေကသာဦးမွာ
ဂုဏ္ထူးသူ ႏွင္းဆီဖူးရယ္က
အရင္ဦး ေရာက္ႏွင့္ျပန္သည္ေပါ့
စိတ္ေလွ်ာ့ရသည္...မိုးရာသီ ။

ေမာင္ မ၀ံ့သည္သာ .....
............................
စိန္ပန္းျပာ ေႏြခါဦးမွာ ဖူးပြင့္ျပန္တာ ....။
မွဴးသက္လ်ာ ေဒ၀ီ အတြက္
ပို႔ဆက္ဖို႔ ဘယ္လို ႀကိဳးေသာ္လည္း
ကိုယ္ ဆံုးျဖတ္မရဲပါ။
ဒီအခ်ိန္ျဖင့္ သူ႔ ေကသာ
ပိေတာက္၀ါ ဂုဏ္အျမင့္က
ထူးတင့္မည္ေပါ့ ေသခ်ာ။

သံုးရာသီ အခ်စ္ကို သိေစခ်င္ေသာ္ျငား
ေမာင္သြားလွ်င္ ေမာင့္ အမွားေပမို႔
စိန္ပန္းျပာ မ်က္ႏွာမြဲကို
ရင္ကြဲေစ အံကိုႀကိတ္
မ်ဳိသိပ္လို႔ ေထြးပိုက္ရသည္...

ေၾသာ္....လြမ္းရပါေသာ ေႏြရာသီ..။။

အသက္မဲ့

ဟဲလို ...
ဟုတ္ကဲ့..
ကၽြန္ေတာ္ပါ..

စိတ္ကူးထဲမွာ ဖုန္းလာလို႔ စိတ္ကူးထဲမွာ ထကိုင္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။

“ထမင္းစားၿပီးၿပီလား.”
“ည က ေသာက္ေသးလား တဲ့.။
“ဟင့္အင္း..မရယ္ ကၽြန္ေတာ္ မစားရေသးဘူးဆိုေတာ့
အရင္ဆူေနၾကအတိုင္း ဆူလုိက္ေသးတာပဲ”
“အခုထိ မစားရေသးဘူး.. မင္း မစကားကို နားမေထာင္ဘူးေနာ္..အခုသြားစား”..တဲ့..

မေရ..
လြမ္းလိုက္တာ..
ဖုန္းေခၚသံေတြၾကားတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို မုန္တိုင္းတစ္ခု ၀င္၀င္ေမႊတယ္.။

မေရ..
အိပ္ရာက ႏိုးတယ္.. အသက္မဲ့
မုန္႔ဟင္းခါးစားတယ္.. အသက္မဲ့
လဘက္ရည္ေသာက္တယ္..အသက္မဲ့
ရယ္တယ္ ..ၿပံဳးတယ္..အသက္မဲ့
မ မရွိေတာ့တဲ့အခါ အရာအားလံုး အသက္မဲ့ေပါ့။

မေရ..
ေနႏိုင္သူႀကီးေရ..
ကၽြန္ေတာ္ လြမ္းေနမွာကို သိတယ္မို႔လား.။
တမ္းတေနမွာကို သိတယ္မို႔လား..။
သိသိႀကီးနဲ႔ ပစ္ထားရက္တယ္ေနာ္..မရယ္။
မ သိပ္ရက္စက္တယ္.။

ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕ အဆံုး...ေသဆံုးျခင္းရဲ႕ အစ

အစ္မေရးတဲ႔စာကိုေတာ့ဆံုးေအာင္ဖတ္ေပးပါေနာ္။
အစ္မေၾကာင့္ ဘာလို႕ကိုယ့္ဘ၀ကိုအရႈံးေပးမွာလဲ။
ယူလည္း ပညာတတ္တာဘဲ။စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
အစ္မကယူ႕ကိုေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုၿဖဴစင္စြာခ်စ္ခဲ႔တယ္။
တစ္ခါတစ္ေလယူနဲ႕အၿပင္သြားရင္အစ္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မလံုဘူး။
အစ္မရဲ႔ခ်စ္သူကိုသစၥာမဲ႔ေနတယ္လို႕ခံစားရတယ္။
အခုသူမရွိတဲ႔အခ်ိန္မွာသူမသိေအာင္ဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူး။
အစ္မသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္။
သူနဲ႔အစ္မနဲ႔ကခ်စ္သူျဖစ္တာ၈ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီေလ။
ဘယ္လိုမွလည္းေမ႔လို့မရဘူး။
ေမ့မွာလည္းမဟုတ္ဘူး။
အစ္မယူနဲ႔ပတ္သက္ခဲ႔တယ္..ဂရုစိုက္ခဲ႔တယ္ဆိုတာကလည္း အစ္မရဲ႔စိတ္ထဲကျဖဴစင္ခဲ႔တယ္။
သူမရွိဘူးဆိုေပမယ့္သူမႀကိဳက္တာ အစ္မဘာမွမလုပ္ဘူး။
အစ္မေၿပာတာေတြကိုနားမလည္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ယူ႕သေဘာဘဲေလ.။
အခုကတည္းက ေမ့လိုက္တာအေကာင္းဆံုးလို႔ အစ္မထင္တယ္။
ၾကာလာရင္ပိုဆိုးမွာေပါ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဂရုစိုက္ပါ။
ယူ႔ကိုလိမ္မာေစခ်င္တာ မရဲ႕ေစတနာပါ.
မကိုနားလည္ေပးပါေနာ္။
မကမိန္းခေလးေလ။
မကိုတကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့လိမ္မာပါေနာ္။

..................................
..................................

ဒီလိုနဲ႔ ဒီေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။
မ .ရွိမေနေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ အျခမ္းမွာေလ ....
ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးဆိတ္ၿငိမ္......
ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးအေမွာင္က်....
ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုး တစ္၀ုန္း၀ုန္းၿပိဳက်သြားခဲ့တယ္။
ဆို႔တက္လာတဲ့ ရင္ဘက္က မြန္းက်ပ္နာက်င္လာတယ္။
ကိုယ့္အနားမွာ လူေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲလိုပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဒီအခ်ိန္က စၿပီး ငရဲဆိုတာ နားလည္လိုက္ပါတယ္။
မေရ.. ခ်န္ထားခဲ့မယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိၿပီးသားဆုိေပမယ့္
ဒီေလာက္ ရက္ရက္စက္စက္ ျမန္ျမန္ထားသြားမယ္လို႔ ထင္မထားမိလို႔
နည္းနည္းေတာ့ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
သိရဲ႕လား ..မေရ.။
ကၽြန္ေတာ္က ငိုမျပခ်င္ခဲ့ပါဘူး။
မ်က္ရည္ေတြက သူ႔အလိုလို က်လာတာပါ..မရဲ႕..။
တကယ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မငိုခ်င္ခဲ့ပါဘူး။
Gmail ေလးကို Sing off လုပ္ၿပီး ထုိင္ေနရာက ထလိုက္တယ္။
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ဖြင့္စရာမလိုေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အေကာင့္ေလးေလ။
အားလံုးစုစုေပါင္းၾကည့္မွ မ ..တစ္ေယာက္ပဲ ေျပာမယ့္သူရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေကာင့္ေလး။
ထားေတာ့ ...သြားေတာ့.. ။
ကၽြန္ေတာ္ အားတင္းၿပီး ထရပ္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အခု ေလာေလာဆယ္ ဘယ္သူမွ ရွိမေနတဲ့ အခန္းတစ္ခုလိုတယ္။
အမူးလြန္ေနတဲ့ အရက္သမားတစ္ေယာက္ အန္ခ်င္တာကို ထိန္းမရသလိုမ်ဳိး
အခ်စ္မႊန္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ငိုခ်င္တာကို ထိန္းလို႔မရဘူး.။
မလဲ သိသားပဲ။ ေယာက္်ားေလးဆိုေပမယ့္ မနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္က မ်က္ရည္လြယ္တယ္ဆိုတာ။
အခန္းတံခါးကို ခ်က္ခ်ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အားရပါးရ ငိုခ်လိုက္တယ္။
မရယ္ .. ..
ရက္စက္လိုက္တာလို႔ ညည္းမိေသးလား။
မလုပ္ပါနဲ႔ ..မရယ္ ..လို႔ ေရရြတ္မိေသးလား။
မသိဘူး..။ ကၽြန္ေတာ္ မသိေတာ့ဘူး မရယ္။ ၀မ္းနည္းတယ္။

မနက္ (၈)နာရီမွာ လာေနက်ဖုန္းသံေလး ...အခု ေသသြားၿပီ။
ည (၈)နာရီမွာ ေတြ႕ေနက် အြန္လိုင္းမီး စိမ္းစိမ္းေလး .... အခု ေသသြားၿပီ။
ကားမွတ္တိုင္ကို မ ..လာရင္ ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနက် အုတ္ခံုေလး ...အခုေသသြားၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ေအာ္ဟစ္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေပ်ာ္စရာသီခ်င္းေတြ ...အခုေသသြားၿပီ။
mamamaung1310 လည္း အခုေသသြားၿပီ။
maung1310 လည္း အခုေသသြားၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေႏြးေထြးေစခဲ့တဲ့ မရဲ႕ လက္ေအးေအးေလး ...အခု ေသသြားၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ ခိုးယူေမႊးႀကဴခဲ့တဲ့ မရဲ႕ ဆံႏြယ္ေမႊးေမႊးေလးေတြ ...အခု ေသသြားၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မ ၀ယ္ေပးခဲ့တဲ့ စီးကရက္ဘူးခြံေလးေတြ ... အခု ေသသြားၿပီ။
မ ... စကားသံခ်ဳိခ်ဳိ..
မ... အၿပံဳးခ်ဳိခ်ဳိ ..
အို..မရဲ႕ ၾကင္နာမႈ ခ်ဳိခ်ဳိေတြ အားလံုး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီ။

မေရ..
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ရပါေသာ မေရ.
မ .. မႀကိဳက္တဲ့ ပိုးလိုးပက္လက္ပုလင္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
မ.. ၀ယ္ေပးခဲ့တဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ေလး ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ.။
ႀကိဳးတန္းေပၚက တိုးလို႔တြဲေလာင္း ေမႊးပြသဘက္ေလးတစ္ထည္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
ေအးစက္ေနတဲ့ ရင္ခုန္သံအေသေတြ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
တစ္စက္ၿပီးတစ္စက္ လိွမ့္တက္လာတဲ့ မ်က္ရည္စေတြက ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
ႀကိဳးအသစ္နဲ႔ ဂစ္တာအိုေလး ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ ..။
ေရးလက္စ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
တြန္႔လိမ္ေနတဲ့ စီးကရက္ ဖင္ဆီခံေတြ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
Print ထုတ္ထားတဲ့ Chet mail အေဟာင္းစာရြက္ေလးေတြ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
ႀကီးထြားခြင့္ မရလိုက္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
ထုတ္ျပခြင့္ မသာလိုက္တဲ့ ျမတ္ႏိုးမႈေတြက ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
မသၿဂိဳလ္ရေသးတဲ့ ရင္ခုန္သံအေသေတြ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ...။
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ မရွိႏိုင္ေတာ့တဲ့ မနက္ဖန္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
ညိဳမဲေနတဲ့ မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
မနက္ခင္းေတြမွာ အသံေပးစရာ မလိုေတာ့တဲ့ သံပတ္နာရီေလး ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ..။
ခ်စ္တဲ့ မ..ေရ..
ဘ၀ဆိုတာ ..ဘာပါလဲ..။
အဓိပၸါယ္မဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ဘယ္မွာသံုးရတာပါလဲ..။
သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ အခိုင္အခန္႔ ဒီႀကိဳးကို ဘယ္လို ရင္ဘတ္နဲ႔ မက ျဖတ္ေတာက္ရက္ခဲ့တာပါလဲ..။
ေမးလို႔ ရရင္ေမးခ်င္ေနခဲ့တယ္..။