အရိပ္အေယာင္ေတြ ျပေနၿပီေလ..
မိုးေတြကလည္း ရြာေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕
သံေယာဇဥ္ကို မငဲ့ကြက္တတ္တဲ့ ပါးကြပ္သား မိုးတိမ္ေတြလည္း
အခု .... ငါ့ေကာင္းကင္မွာ ညိဳမဲျပေနေပါ့..။
ဒီလိုပါပဲ
ခ်စ္သူရဲ ႔ ဥတုသံုးပါးဟာ
ငါ့ ကမၻာမွာ သာတစ္ခါ ပ်က္တစ္လွည့္
ငါ့ ရင္ဘတ္ဟာလဲ နာတစ္ခါ မ်က္တလွည့္ရယ္ပါ။
ၿပီးလုၿပီးခင္ ဇာတ္၀င္ခန္းဟာ
ေနာက္ဆံုးအပိုင္းမွာ ေရာက္ေနခဲ့ၿပီလား
အျဖစ္အပ်က္အေဟာင္းေတြၾကားမွာ
ရင့္က်က္ဖို႔ အားယူေနပါတယ္ ဆိုပါမွ
ကိုယ့္ ခ်စ္သူကေတာ့
ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ဆိုတာ ေ၀းလို႔
ႏွလံုးသားကိုေတာင္ ၀ါးကူထိုးေပးေနေလရဲ႕ ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ေတာင္တန္းတစ္ခုလို ထမ္းပိုးရင္း
သူ႔ ေျခေတာ္ရင္းမွာ ၀ပ္ဆင္းဖို႔
၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္
ငရဲက လာခဲ့သူမို႔ ခုေတာ့ ျပာပူကိုလဲ မေၾကာက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူးေလ။
ကဲ.. ငါ့ရဲ႕ ေကာင္းကင္ေလးေရ...
နင္စုထားတဲ့ ႏွစ္ခ်ဳိ႕ နာက်ည္းျခင္းေတြ
မုန္းတိုင္းလိုပဲ ငါ့ေပၚကို ေျခြခ်
ငါ့အသည္းဟာ နင့္စက္ကြင္းမွာ ျပာက်ေနခဲ့ၿပီ။
No comments:
Post a Comment
မ .. ပဲ သိတဲ့ ဆိုဒ္ေလ.. မ..ေရးခ်င္တာေရးခဲ့ေပါ့